Rachelle Harel is de eerste soft-life coach in Nederland. Ze begeleidt vrouwen (millennials en generatie X) bij het loslaten van perfectionisme, zodat ze het leven kunnen leiden dat echt bij hen past. Veel 35+-vrouwen raken verstrikt in een web van druk en verwachtingen over hoe ze hun leven moeten indelen en hoe dat eruit moet zien volgens de buitenwereld. Perfectionisme is daarbij het sleutelwoord; moeten excelleren op ieder vlak van je leven, ten koste van jezelf. Soft-life is een manier van leven waarbij persoonlijke ontwikkeling, zelfzorg en plezier centraal staan zodat je meer geluk ervaart. Bewust nadenken over een invulling die bij je past staat centraal. Denk aan minder werken, latente talenten ontdekken of meer plezier halen uit hobby’s.

Wat inspireerde je om de eerste soft-life coach in Nederland te worden?

Rachelle: ‘De levensstijl soft-life was iets wat al langere tijd op mijn netvlies stond. Ik had erover gelezen en het sprak me meteen aan, omdat het zo resoneert met mijn persoonlijke reis naar verandering en wie ik ben geworden. Maar ook omdat het zo goed past in de huidige tijd, iets waar meer mensen behoefte aan hebben. Jezelf meer tijd, rust en ruimte gunnen om te ontdekken wat je echt wilt en wat bij je past. Elke levensfase is anders en heeft zo zijn eigen behoeftes en drijfveren. Ik werkte al een aantal jaren als life coach en was vooral internationaal georiënteerd, dus het was qua naam eigenlijk een kleine stap om het te veranderen naar soft-life, alhoewel ik in eerste instantie wel wat twijfels had over de toevoeging van “soft”, want soft is in het Nederlands niet zo’n positief woord. Maar ik wilde ook echt iets nieuws bieden als life coach in Nederland en ik ben zelf ook altijd erg van vernieuwing, dus heb ik uiteindelijk toch de knoop doorgehakt.’

Kun je uitleggen wat soft-life coaching precies inhoudt en hoe het verschilt van andere coachingmethoden?

‘Soft-life coaching is gericht op verandering richting de levensstijl soft-life. Een levensstijl waarin je op zoek gaat naar wat bij jou past. Los van wat je denkt dat de maatschappij of anderen van je verwachten. En vooral ook gericht op zachter zijn voor jezelf, met meer compassie. Zeker vrouwen die een burn-out hebben gehad en perfectionistische trekjes hebben, hebben de neiging om in een perfect plaatje te denken. In hoe zij zelf moeten zijn, maar ook wat er van ze verwacht wordt. En dan blijkt dat het ideale plaatje heel zwaar is om vol te houden en ook vrij onrealistisch blijkt te zijn. De methode waarop ik mijn werk baseer is iets wat ik zelf heb ontwikkeld. Die methode is gebaseerd op vijf pijlers: Reset je mindset, Kom tot de kern, Balans tussen lichaam, geest en ziel, Laat je creativiteit stromen en Effectieve communicatie. Er is momenteel zo’n groot aanbod aan allerlei soorten coaching. Maar iets wat ik momenteel veel zie is allerlei niches in coaching, zoals HSP- en ADHD-coaching. Persoonlijk geloof ik daar niet zo in, omdat dit slechts gaat over een klein deel van hoe iemand is. Dit gaat over labels plakken op mensen met het idee dat een coach dan de oplossing heeft voor zaken waar je mee worstelt. De coach gaat jou in essentie fixen. Ik geloof zelf meer in teruggaan naar de basis, gericht op een bepaalde levensstijl die voor jou werkt. Kortom, soft-life en een leven leiden dat bij jou past, bij jouw DNA. En dat je dus zelf ontdekt wat bij jou past in plaats van dat een coach een kader heeft waarbinnen jij past en welke oplossing daarvoor staat. Iedereen is uniek.’

Welke persoonlijke ervaringen hebben je gevormd en geleid tot het ontwikkelen van je coachingpraktijk?

‘Na mijn burn-out in 2015 is ook zo’n beetje mijn interesse in persoonlijke ontwikkeling gestart. Ik ben me gaan verdiepen in het werk van Dr. Joe Dispenza, Brene Brown, Danielle Laporte, Eckhart Tolle en nog vele anderen. In die tijd was ik zelf nog helemaal niet geïnteresseerd om life coach te worden of om hier iets mee te doen. Ik paste wat ik las vooral toe op mezelf. De eerste twee zijn wetenschappers en heb veel van hun methodes geleerd en heb sommige methoden ook eigen gemaakt in mijn coachingswerk. Ik geloof erg in methodes die zichzelf al jarenlang bewezen hebben. Maar heb daar mijn eigen sausje aan toegevoegd, zoals mijn eigen ervaringen op het gebied van jarenlang werken in het communicatievak, mijn persoonlijke ontwikkeling en zaken die ik heb geleerd in mijn opleidingen. Ik heb na mijn burn-out een lange persoonlijke reis afgelegd van: wat wil ik nu en wie ben ik? Dit heb ik deels door ondernemen ontdekt. Ik had altijd al een enorme passie voor styling en fashion en heb dat ook een tijd gedaan. Ik merkte toen dat verandering van binnen begint. Op een keer, nadat ik met een klant gewerkt had die ondanks de geslaagde stylingsessie toch nog wat ongelukkig leek, kreeg ik ineens deze ingeving en dat is eigenlijk het startpunt geworden om me te gaan verdiepen in coaching. Ik zeg nu vaak: je kunt net als ik jarenlang deze zoektocht maken – wat helemaal prima is, maar je kunt er ook voor kiezen om een shortcut te nemen en te leren van iemand die die transformatie al heeft doorgemaakt. Uiteindelijk heb ik dat zelf ook gedaan. Ik heb aan mijn mindset en conditionering gewerkt met iemand die dat ook al had gedaan en die dingen deed die ik ook wilde doen. Neemt niet weg dat je dan alsnog je eigen pad te bewandelen hebt, maar het scheelt enorm veel tijd. Los van dat je zelf veel blinde vlekken hebt. In je omgeving wijst veelal niemand je op je gedrag of zaken die je herhaaldelijk doet en die niet voor je werken. En als ze het wel doen, waar begin je dan? Ik zeg altijd: als ik mezelf jaren kan besparen op dingen leren en allerlei fouten maak, doe mij dan alsjeblieft de shortcut.’

Waarom richt je je specifiek op vrouwelijke millennials en generatie X? Wat zijn de unieke uitdagingen waarmee zij worden geconfronteerd?

‘Vooral millennials zijn degenen die momenteel het meest geraakt worden door burn-out. Millennials en generatie X zijn ook wel bijzondere generaties, aangezien zij midden in allerlei grote maatschappelijke en technologische veranderingen hebben gestaan en daar als eerste in meegegaan zijn. Bijvoorbeeld leven in een tijd zonder internet en social media naar een tijd waarin het niet meer weg te denken is. Zowel op het gebied als werk als privé heeft dit grote impact gehad op ons leven. Maar ook, deze generaties zijn opgevoed met “niet zeuren en gewoon doorgaan”. De boodschap was veelal hard werken leidt tot succes en daar hoort bezit bij. Hoe meer je bezit, hoe succesvoller je bent. Dat is ook wat de media ons decennialang hebben voorgespiegeld. Maar velen zien nu dat het gebaande pad, waarbij de focus ligt op meer, hogerop en beter niet per se een recept is voor een gelukkig en vervuld leven. Ook al denk je dat je alles “goed” hebt gedaan, er dan toch iets ontbreekt in je leven. En dat is vooral doen wat bij jou past, zonder externe validatie.’

Hoe zie je perfectionisme invloed hebben op de carrière- en gezinslevens van de vrouwen die je begeleidt?

‘Het idee dat als ik loslaat, me er niet mee bemoei of ermee stop, dat het kaartenhuis instort. Dat is een gedachte die veel perfectionistische vrouwen bezighoudt. De controle niet willen of kunnen loslaten op het werk of thuis met het gezin. Met als gevolg er emotioneel en fysiek helemaal op leeglopen. En wat daar nog eens bijkomt, is hoe we aan elkaar aan het “verkopen” zijn hoe perfect ons leven is via social media, wat het er ook niet beter en gemakkelijker op maakt om kwetsbaar te zijn en te zeggen dat het gewoon niet allemaal lukt en dat je hulp wil. Of in ieder geval open en eerlijk wilt praten over hoe het echt met je gaat. Aan de andere kant is dit ook voor vrijgezelle vrouwen lastig. Dat het ideaal voor de vrouw nog steeds een situatie met een partner en kinderen is, en dat er iets mis met ze is en ze zich niet geslaagd voelen wanneer ze geen relatie hebben en zo het gevoel hebben dat ze aan de slag moeten met zichzelf. Of aangesproken worden op het feit dat ze geen relatie hebben, of geen kinderen hebben of willen.’

Tips

1. Plan wekelijks tijd in voor jezelf. En bij voorkeur ook iets wat je voor jezelf doet, waar je ook niet per se anderen voor nodig hebt en waarvan je ontspant. Bijvoorbeeld een leuke cursus doen die helemaal geen doel heeft, maar gewoon leuk en ontspannen is, wandelen in de natuur of een massage boeken.
2. Maak er gewoonte van meer over jezelf te delen, over wat er echt in je omgaat. Om bijvoorbeeld eens te delen wat niet zo goed ging of waar je mee zat. Doe dit wel in een omgeving en met mensen bij wie je veilig en vertrouwt voelt.
3. Observeer in plaats van direct te handelen. In plaats van de gewoonte te hebben om dingen direct te doen, gelijk te antwoorden of op te pakken, wacht en kijk wat er gebeurt. En communiceer daarna over wat je dan ziet gebeuren en wat het eventueel met je doet.