Iris Ruisch ontwierp voor labels als Paul Smith, Laundry Industry en Turnover, werd recruitment consultant design & creative management bij HTNK en is nu Managing Director van M-ODE Foundation. Om te kunnen ontspannen, zocht Iris een plek in Amsterdam met ademvrijheid. Die vond ze in Watergraafsmeer, waar ze een reus van een tuin heeft.

Toen Iris’ eerste zoon werd geboren in hun vorige appartement in Oud-Zuid, zocht ze naar een plek met meer ruimte, maar wel in Amsterdam – daar ligt haar hart. Het werd Watergraafsmeer, een groene buurt waar kinderen rustig op straat kunnen spelen en waar je in het weekend kunt uitwijken naar nabijgelegen sportvelden en parkjes. En daar, tussen al het groen, vonden ze hun eigen stukje groen. De tuin die aan het huis grenst is zeker veertig vierkante meter – uniek voor Amsterdamse begrippen. Genoeg plek voor de kinderen om hutten te bouwen en ook voor zwoele zomeravonden aan de lange picknicktafels en eindeloze gesprekken in de loungebank. Bij het kleinste zonnestraaltje worden de deuren direct opengeslagen en duikt de hele familie de tuin in – en dat kunnen wij ons goed voorstellen!

De sfeer die buiten heerst, komt ook terug in het interieur. Behalve de keuken is alles vernieuwd: strakke witte muren vormen een mooi contrast met de grijs beschilderde deuren en donkere vloer. ‘Mijn eigen stijl zou ik omschrijven als een combinatie van bohemian en modern’, vertelt Iris. ‘Ik wil het eclectische benadrukken en ik vind afwisseling heel belangrijk; daarom heeft elke kamer ook een andere kleur. De muur achter de bank hebben we een zandkleur gegeven zodat de grote plaat van Helmut Newton nog beter tot zijn recht komt.’

Helmut Newton: het is een naam die veel terugkomt in het interieur van Iris. Overal in huis zijn boeken van hem te vinden die ze door de jaren heen heeft verzameld. ‘Ik laat graag boeken zien. Het maakt mensen minder plastisch. Als ikzelf bij mensen kom kijk ik snel naar boeken, want zo kan ik mensen beter lezen.’

Verzamelen is kenmerkend voor Iris en haar man. Een grote wand in de woonkamer is een mooie bundeling geworden van hun jaren samen. ‘En die is groeiende! Ik zit graag aan de tafel voor deze muur, zodat ik er goed naar kan kijken. Elk item dat er hangt heeft een verhaal.’ Zo hangt er een brief van een bekende schrijver aan het paar gericht, hangen er werken van ex-studenten van Peter – hij is hoofddocent fashion & design op het Amfi – van designers die het inmiddels ver geschopt hebben in het buitenland, illustraties, foto’s en bijzondere giften van designers die Iris gekregen heeft, waaronder een traditionele Marokkaanse eyeliner van Karim Adduchi. ‘Ik ben ook erg blij met het mangaportret welke mijn stiefdochter Silver voor mij gemaakt heeft. En met de close-upfoto van een verhitte Nick Cave tijdens een magistraal optreden, waarbij hij tijdens zijn song contact met ons maakte en ons toezong. Dat zijn mooie memorabele momenten. De wand vertelt veel over wie we zijn en wat we hebben meegemaakt.’

Door haar werk staat Iris elke dag oog in oog met trends, maar die zijn voor haar niet leidend. ‘Dat geldt voor mode en ook voor mijn interieur. Ik pik dingen op, alleen zijn die niet bepalend. Zo kan ik geraakt zijn door een bepaalde kimono van een designer, maar hoe ik dat combineer staat altijd vrij.’

‘Mijn huis inspireert, daarom werk ik er graag. Ik ben continu met mijn werk bezig en loslaten vind ik dan ook lastig. Gelukkig zijn mijn kinderen hier veel om mij heen – dankzij hen kan ik relativeren.’

Hoeveel plekken ze ook heeft gezien op de wereld, Amsterdam is en blijft haar thuisbasis.

Tekst Marjolein de Wit
Fotografie Jeannette Huisman