Ze is beeldschoon, succesvol zakenvrouw, moeder van zes kinderen en inmiddels verloofd met zakenman Pierre-Yves Roussel (chairman en CEO bij LVHM); meet Tory Burch, wonder woman of New York.

Het begon allemaal vijftien jaar geleden met de introductie van haar modecollectie en haar eerste boutique in New York. Een jaar later werd ze al bij Oprah Winfrey geïntroduceerd als the next big thing. Vlak daarna begint ze een retailshop bij Harvey Nichols in Londen en opent ze boutiques in Dubai en Milaan. Daarna volgt Azië en richt ze haar foundation op. In 2010 liggen inmiddels Europa, Azië en Amerika aan haar voeten met nieuwe shops in Rome, Seoul, Hong Kong, San Francisco en Las Vegas. Kortom: een success story, met Cameron Diaz, Oprah Winfrey, Jennifer Lopez, Uma Thurman en Hilary Swank als fashion ambassadors, die regelmatig in haar preppy bohemian outfits op de rode loper verschijnen. Daarbij vindt ze ook nog tijd om haar exclusieve Upper East Side-appartement stijlvol in te richten. En net als haar modecollectie is dit interieur een toonbeeld van smaak, durf, elegantie en verfijning, net als alle interieurs van de internationale Tory Burch-boutiques.

Tory’s appartement bestaat uit tien kamers (drie voormalige hotelsuites) in The Pierre Hotel, ligt aan het wereldberoemde Central Park en werd stijlvol en creatief door haarzelf ingericht. Hoe Tory tot het besluit kwam hier te gaan wonen heeft behoorlijk wat te maken met haar eigen roots in Philadelphia, het enorme succes van haar bedrijf in New York en twee huwelijken waarbij ze inmiddels de verzorging en opvoeding regelt van zes kinderen. Tory: ‘Toen ik jong was, was ik echt een tomboy en alleen maar geïnteresseerd in sport. Ik groeide op in Valley Forge met vier broers. We speelden de hele dag; bomen klimmen, American football en tennis. Eigenlijk wilde ik professioneel tennisspeelster worden, maar ik studeerde af in kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Pennsylvania en niet lang daarna kon ik al aan de slag bij Polo Ralph Lauren waar ik zeven jaar heb gewerkt’. Tijdens haar studie werd ze al door menig studievriendin geroemd om haar elegante kledingkeuze; nonchalant en casual, vaak gekenschetst als Tory wear. ‘Bij Ralph Lauren heb ik de kneepjes van het modevak geleerd, over hoe een modemerk op te bouwen en leiding te geven, van ontwerp tot aan verkoop. Ralph Lauren was een groot inspirator voor mij. Daar heb ik ook modeontwerpster Vera Wang ontmoet die in haar jonge jaren ook bij Ralph Lauren werkte. We werden goede collega’s en vrienden. Ik bleef bij Ralph Lauren werken, maar Vera startte haar eigen exclusieve bruidscollectie. Enige tijd daarna vroeg ze mij om bij haar te komen werken. Toen heb ik zes jaar haar pr-afdeling geleid. Toen ik na mijn huwelijk in 1996 met Chris bij Vera Wang ging werken bleek ik zwanger te zijn van een tweeling. Mijn man had al drie dochters, dus ik had in korte tijd een gezin van vijf! Om dat enigszins te coördineren nam ik ontslag bij Vera Wang en werd ik huismoeder in New York. Vier jaar daarna kwam onze laatste spruit, Sawyer, geboren in 2001’.

Maar het bloed kroop waar het niet gaan kan. Tory’s energie en creativiteit trok haar naar een nieuwe uitdaging, een parttime baan bij LVMH New York. Tory: ‘Maar ook hier kwam ik erachter dat ik met drie dagen werken per week tijd te kort kwam om alles te regelen; familie én werk, dus ik nam weer een break. Toen overkwam ons 9/11 en zat ik dagen gekluisterd aan de tv en bekeek ik alle livereportages van CNN. Tussen de uitzendingen door werd steeds een commercial uitgezonden: Follow your dream, start a small business. Na acht maanden deze “oproep” te hebben gezien kon ik niet anders dan ook mijn hart te volgen. Ik pakte weer mijn schetsboek, zette mezelf weer aan de tekentafel en maakte nieuwe ontwerpen’. Tory’s eerste collectie bestond voornamelijk uit tunieken en shorts, maar al snel zette ze een volwaardige signatuur neer met kleurrijke jurken, bolle rokken, warme koltruitjes en wollen jassen. ‘Ik boekte een reis naar China, bezocht fabrieken die mijn collectie konden produceren, bedacht voor mezelf een bedrijfslogo, en ontwierp een concept en interieur voor mijn New York-winkel in Nolita. In het kort waren dat toch tien maanden van 24/7 werken. De boutique werd ten tijde van de New York Fashion Week geopend en kreeg veel respons. Onze cliëntèle voelde écht de ziel van onze collectie; van handtassen en schoenen tot aan jassen, pantalons en avondjurken. Alles maakte deel uit van het branding concept; van het interieur tot aan de kaarsen die we verkopen, de in-store muziek, het logo, de stijl en de ambiance. Het was – en is – nog steeds een totaalconcept. We hebben nu totaal 450 medewerkers internationaal, ik kan dat niet geloven. Ik heb nooit een modeopleiding gevolgd, dus ik dacht dat het nooit voor mij was weggelegd om fashiondesigner te worden. Mijn vader is mijn inspiratiebron, hij is helaas enige jaren geleden overleden. Hij had een behoorlijke gentlemen like-stijl van kleding en heeft ook voor zichzelf ontworpen. Hij was absoluut geen designer, maar hobbyist. Hij was onconventioneel in zijn doen en laten en had zijn eigen creatieve visie op fashion. Mijn ouders hielden er van om verre reizen te maken. Altijd kwamen ze terug met avontuurlijke verhalen, mooie foto’s en bijzondere souvenirs; herinneringen aan reizen naar Marokko, Turkije en Griekenland. Soms blader ik door het fotoalbum van hun reis naar Zuid-Frankrijk in de 50’s. Dan kan ik behoorlijk wegdromen en krijg ik weer inspiratie voor nieuwe collecties. De kleuren en prints van toen zijn eigenlijk heel actueel, en voor ik het weet zit ik weer te schetsen. Gelukkig kan ik het nu wél goed combineren met het gezin, omdat ik nu medewerkers en collega’s heb die mijn werk goed kunnen overnemen en de tent draaiende houden’.

Tory Burch komt uit een warm nest. Haar vader Buddy was een bankier met een zwak voor Hermès-dassen en Italiaanse maatpakken. Haar moeder Reva was voormalig model en actrice. ‘In de jaren vijftig was niemand zo glamorous als mijn eigen vader en moeder. Nog niet met elkaar getrouwd maakten ze al deel uit van de socialites van Philadelphia en hadden dates met Steve McQueen, Marlon Brando, Grace Kelly en Joan Bennett. Zowel mijn vader als moeder hadden een eigen persoonlijke stijl. Ze lieten zich inspireren door kunst, fotografie, Hollywoodfilms, reizen en verschillende culturen. Maar op het gebied van interieur en stijl waren zij bovenal enthousiaste “volgelingen” van interieurdesigner David Hicks. David Nightingale Hicks was een Engelse decorator uit de jaren ’50 en wist als geen ander contrastrijke combinaties te maken met klassieke en romantische interieurstijlen, kleuren, vormen en materialen. Niets was hem vreemd; grafische prints, felle kleuren én etnische elementen werden veelvuldig gecombineerd. Toen ik dit appartement kocht wist ik dat ik voor mijn eigen interieur ook diezelfde mix van stijlen wilde gaan gebruiken. Maar in tegenstelling tot mijn ouders heb ik advies gevraagd aan de Mexicaanse architect en interior decorator Daniel Romualdez. Hij woont en werkt in New York. Hij is het die elke ruimte z’n eigen persoonlijkheid en eigenheid heeft meegegeven’. De grote woonkamer en de eetkamer zijn Frans georiënteerd, net zoals een chic Parijs’ appartement. De keuken lijkt net weggelopen te zijn uit een liefelijk Engels platteland. Maar de entreehal is juist typisch New York’s te noemen; werelds, majestueus, royaal en doordrenkt van stijlvolle klasse met verfijnd houtsnijwerk en lambriseringen tot aan het plafond, een zwart/wit marmeren vloer in grafisch patroon en oog voor detail met een keur aan internationale kunst – van een jachttafereel tot aan een Picassoportretje. Tory: ‘Het is een vrolijke en fantasievolle mix and match van klassiek én romantiek. Niets hoeft en alles mag. Juist die tegenstellingen maken het interessant. Met kleur en moderne kunst kun je net die onverwachte accenten leggen, die verfijning, de fashionable klasse die ik ook in mijn modecollectie heb’.