New York is the place to be; een van de meest creatiefste plekken van de USA en zeker van de wereld; de stad waar op het gebied van architectuur, interieur, fashion, muziek, grafische vormgeving en beeldende kunst, stimulerende energieën samenkomen. Maar het is ook een drukke en hectische stad. Een niet aflatende stroom van vormgevers, kunstenaars, fotomodellen en createurs bevolken de stad en zorgen voor een melting pot van diverse trends en creatieve impulsen. Zij zijn daarom ook op jonge leeftijd naar deze wereldstad toegetrokken, want ‘If I can make it there, I can make it anywhere’ is voor vele het ‘paspoort’ voor een creatieve toekomst. Mensen die het gedurfd hebben om die stap naar The Big Apple te nemen, spreken ook van een ommekeer in hun leven. Het leven daarna zal nooit meer hetzelfde zijn want alles wordt afgewogen op de ‘schaal van New York’. Maar toch blijft het een avontuurlijke onderneming die men voor niets in het leven zouden willen missen. Dat was ook het geval voor het voormalige topmodel Manon von Gerkan, nu een gevierd juwelenontwerpster wiens ontwerpen hangen te bengelen aan de Kate Hudson’s, Beyoncé’s en Sheryl Crow’s van deze wereld. In haar New Yorkse loft laat ze die glitter en glamour ver achter zich. Eigen aan haar Europese roots omringt de creatieve Duitse zich liever met doorleefde, organische elementen. Het resultaat is een uniek karakterpand dat ondanks zijn bescheidenheid ver boven de stad uittorent en Manon bevindt zich daarmee on top of the world!

Hoewel John Casablancas, de stichter van Elite Models, haar al jarenlang achter de veren zat om in vastgoed te investeren, had het Duitse topmodel Manon von Gerkan nog steeds geen New York-stek gevonden die ze de hare wou noemen. En dat terwijl ze al een half leven in de stad woonde en de architectuurliefde haar met de paplepel is ingegoten. Als dochter van de architect Meinhard von Gerkan, bekend van imposante projecten in Sjanghai, Kaapstad, Riga, Hanoi en Berlijn, is ze zich immers al sinds haar vroege kinderjaren bewust van het belang van esthetiek. Toen Manon op een mooie dag, gestrand op de Bahama’s voor een modeshoot, foto’s te zien kreeg van een oude, te renoveren textielfabriek in de Lower East Side, sloeg ze dan ook meteen toe. De buurt had toen nog een ietwat kwalijke reputatie maar dat hield de Duitse niet tegen. Diezelfde dag nog liet ze de architect weten dat ze de achtste en hoogste etage wilde. Kwestie van zeker te zijn van een ongehinderd panorama view over Manhattan. Daadkracht die loonde, het nieuws over die nieuwe fabelachtige lofts deed luttele dagen later al razendsnel de ronde en de andere geïnteresseerden raakten verwikkeld in een uitputtende bidding war die de prijzen radicaal de hoogte in stuwde.

Toen Manon voor het eerst haar lege cascopand betrad wist ze dat ze de juiste beslissing genomen had. Bij deze loft moest het draaien om vloeiende bewegingen, een natuurlijke flow tussen de diverse woonfuncties en leefruimtes. Manon herschiep in feite dit industrieel volume en liet voornamelijk de structuur van de grote open ruimte intact om zo het karakter van het pand te versterken. ‘Wie een loft te veel gaat indelen, eindigt uiteindelijk in een appartementsfeer’, licht ze toe. ‘En dat zou zonde zijn om de ruimte zo te benutten. Wonen in een loft moet een bewuste keuze zijn’. De aanpassingen die ze deed waren enerzijds functioneel van aard; er moesten plekken komen voor het slapen, badderen, koken en berging. En anderzijds werden voor het afwerkingsniveau een pallet aan kleuren en materialen gekozen die het totaal een huiselijk en comfortabel beeld geven.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

ON TOP OF THE WORLD

Het is gebleken dat veel mensen een loft als grootste en persoonlijkste woonwens koesteren. Het wordt zelfs met zo’n enthousiasme ontvangen dat men in de bouwwereld van een kleine revolutie spreekt; ‘Men wil geen kamertjes meer’, en daarom wordt ook menig simpele nieuwbouwwoning omschreven als ‘woning met loftkwaliteiten’. Iedereen streeft naar een persoonlijk ‘droomhuis’ maar de extra voordelen die een loft je kan bieden – een overmaat aan leefruimte, industrieel karakter, grote glaspuien en hoge plafonds en vooral de flexibiliteit en creativiteit bij het indelen van de woonruimte – schijnt écht het summum te zijn.

Lofts, een fenomeen dat overgewaaid kwam uit New York; oude fabrieksgebouwen en loodsen verloren hun oorspronkelijke industriële bestemmingen en kwamen op deze manier vrij voor andere functies, onder andere voor wonen en werken. Deze voormalige loodsen en industriehallen beleven na jaren weer een tweede jeugd en er ontstaat een alternatieve manier van wonen; grote open ruimten die naar eigen wens ingedeeld kunnen worden. Met een aangepaste verwarming, nieuw sanitair en elektrische installaties, maar vooral de bereidheid om open te wonen, laten zich deze ruimten gewillig ‘omtoveren’.

Met zijn dertig identieke ramen garandeert de loft van Manon een onvergetelijk stadspanorama dat maar liefst 360° bestrijkt en zowel Williamsburg Bridge als de Brooklyn Bridge aaneenrijgt. Zelfs in wolkenkrabberstad New York behoorlijk uniek. ‘Je bent voortdurend omringd door een imposante tableau vivant. Ik zie kinderen naar school huppelen, pendelaars aanschuiven op de daverende brug en schepen passeren’, zo vertelt ze. Om ten volle van dat steeds veranderde beeld te genieten weerde Manon dan ook het gebruik van gordijnen. Alleen in de slaapkamer verschenen er enkele rieten rolgordijnen die zomers goed van pas komen. ‘s Winters blijven ze werkeloos hangen want dan meet Manon zich het ritme van de zon aan. Over nieuwsgierige overburen maakt ze zich geen zorgen. ‘Een gek met een verrekijker kan ongetwijfeld mijn doen en laten volgen, maar daar kun je niet bij stil staan,’ zegt ze. Bovendien telt elk raam een ingebouwde hor waardoor een airco, iets wat Manon na vijftien jaar New York nog steeds verafschuwt, overbodig wordt. Om haar gloednieuwe, gigantische bakstenen ruimte optimaal te benutten, besloot de kersverse eigenares niet halsoverkop aan het indelen te slaan, maar uitgebreid haar tijd te nemen. Twee jaar lang dacht ze na en leefde ze tussen de verhuisdozen terwijl ze kartonnen constructies opzette om de impact van haar ideeën te visualiseren en haar kastenprobleem op te lossen. Omdat de loft uitzonderlijk veel ramen rijk is, was het uitgesloten om een kast tegen een buitenmuur te plaatsen. De gehanteerde methode mag dan intensief en behoorlijk onconventioneel lijken, de eigengereide DIY-aanpak werkte en eens haar research erop zat wist de juwelenontwerpster perfect hoe ze de ruimte kon indelen.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Loft

Parallel met de hal liet ze een lange kersenhouten keuken optrekken, daarachter verschenen twee badkamers, de enige afgesloten ruimtes die de loft telt. Hoewel dit centrale middenblok slechts een beperkt aantal binnenmuren telt, slaagde Manon erin om alle bergruimte hier te centraliseren waardoor ze het kastenprobleem deskundig oploste zonder ook maar één raam op te offeren. De andere vertrekken, van de woonkamer over de immense slaaphoek tot aan het bureau, vloeien natuurlijk ineen zonder elkaar te belemmeren waardoor het oorspronkelijke openloftgevoel gerespecteerd wordt. Ondanks zijn afmetingen, zijn ruwe bakstenen muren en zijn industriële accenten voelt dit unieke pand nooit kil, maar wel bijzonder huiselijk aan. Een verdienste die aan de ontwerpster toe te schrijven is. Een interieurarchitect kwam er niet aan te pas en zo goed als alle meubelen wist Manon door de jaren heen tweedehands op de kop te tikken. Alleen de twee barstoelen en de doorzaksofa zijn nieuw. Om het ruwe karakter van de loft ietwat te verzachten ging de ontwerpster voornamelijk aan de slag met bijeengesprokkelde reissouvenirs en natuurlijke objecten die ze op maat liet maken of, eigen aan haar nieuwe roeping, zelf in elkaar knutselde. Het resultaat is een eclectisch geheel van persoonlijke vondsten dat veraf staat van de oppervlakkige glamour en glitter waarmee je topmodellen doorgaans associeert. En hoewel de loft tegelijkertijd als juwelenshowroom fungeert en ze geregeld megasterren over de vloer krijgt, deed Manon geen glamourtoegevingen maar vaart ze resoluut haar eigen unieke natuurlijke en second hand stijlkoers. Zo combineert ze in de slaaphoek een oud ‘offermeubel’ (gevonden op een kerkstoep) en een herovertrokken vintage stoeltje met een loodzware bowl die ze uit Marrakesh meesleepte en worden de golvende lijnen van de unieke eetkamertafel op maat gecounterd met een ruwe stamdoorsnee die als plateau dienstdoet. De vele organische stillevens, van schelpencollecties over palmenkronkels tot wrakhout die ze zelf stuk voor stuk instinctief opraapte, maken het geheel af.

Bescheidenheid siert de mens

Foto’s die Manons rijk gevulde modellencarrière illustreren zijn er niet te bespeuren. De eigenzinnige Duitse koos in plaats daarvan voor enkele simpele, zelfgemaakte fotokopieën van haar gezicht en maakt zo moeiteloos duidelijk dat bescheidenheid hier de toon zet. Toen Manon een kleine tien jaar geleden met haar eigen juwelencollectie uitpakte, verwierf ze meteen instant succes. Ondertussen hebben haar ontwerpen al net zo vaak de cover van Vogue, Cosmopolitan en Elle gesierd als zijzelf en duiken haar goud- en zilvercreaties zowel op in videoclips van Beyoncé en Jennifer Lopez als in tal van films. Haar klantenlijst leest dan ook als een ‘who is who in showbizz’ en vermeldt klinkende namen zoals Kate Hudson, Heidi Klum, Kate Moss en Salma Hayek. Haar juwelen stralen dezelfde natuurlijke ongekunsteldheid uit die de ontwerpster eigen is en refereren naar de schelpjes, veren en bladeren die deze autodidact als kind al verzamelde. Of hoe eenvoud siert.

Productie en tekst Marc Heldens
Fotografie Verne Photography