Wanneer zijn vragen verrassend? Volgens ons als ze onverwacht komen en het levensvragen zijn die we elkaar niet durven stellen of waar we misschien niet eens op komen. Dus brengen we je deze rubriek – als aanvulling op de coverstory in het magazine – online. Hierbij slaat de geïnterviewde ‘Het Boek Met Alle Levensvragen’ willekeurig open op een pagina met een levensvraag. En… passen mag niet! 

Wat levert loslaten je op?

‘Oh dat is het allermoeilijkste dat er is weet je dat? Ik ben echt een control freak, ik kan me zelfs druk maken over dingen waar ik geen grip op heb of die ik niet kan oplossen of me een machteloos gevoel geven. Ik ben echt een kreeft; als mijn scharen erin zitten dan laat ik niet los. Maar soms moet je loslaten en zeker als je niks kunt doen om het op te lossen. Loslaten levert me meer rust op. Niet loslaten maakt je nerveus. Loslaten is als zand in je handen, hoe harder je knijpt hoe sneller het tussen je vingers door glipt en als je loslaat, blijft het een rustig hoopje zand op je handpalm. Je moet geduld hebben. Sommige oplossingen hebben tijd nodig om hun weg te vinden. Grappig deze vraag, want dat is exact wat ik moet leren.’

In hoeverre voel je je verantwoordelijk voor anderen?

‘Ik voel me inderdaad vaak heel verantwoordelijk voor mensen of momenten. Ik ben bijvoorbeeld heel gevoelig voor sfeer. Als ik merk dat iemand zich niet prettig voelt dan voel ik me er verantwoordelijk voor om dat gevoel weg te nemen. Ook als iemand een probleem heeft of verdrietig is, dan wil het oplossen. Ik maak het mensen graag naar de zin. Ik los graag dingen voor een ander snel op en mezelf zet ik achteraan in de rij. Niet dat ik niet van mezelf houd. Maar dat is de aard van het beestje. Er is ook wel een periode geweest dat niet van mezelf hield. In de periode dat ik het best zwaar had. When the mind says no and the heart says go, you’ve got a problem. Dat gevecht. In die periode was ik niet zo gek met mezelf.’

Wanneer word je door emoties overmand?

‘Als me onrecht wordt aangedaan. Dan word ik woest. Maar ook de onmacht die ik voel bij het zien van zieke kinderen. Dat kan ik niet aan.’

Welke emotie overheerste tijdens de overal eind 2018?

‘Onmacht. Want ik wist niet hoe ver ze zouden gaan. Zullen ze me verkrachten, ga ik dood? Ik had een moment dat ik dacht dat ik het loodje zou leggen omdat één van de daders mijn keel zo lang en zo hard dichtkneep dat ik echt lag te spartelen op de grond. Ik werd licht in mijn hoofd en dacht alleen maar aan kinderen. Het heeft me enigszins getraumatiseerd want ik ga nooit alleen naar buiten en ben altijd op mijn hoede. Ik heb er zeker een tik aan overgehouden. Ze moeten veroordeeld worden voor wat ze mij en andere onschuldige mensen hebben aangedaan.’

Bij welke muziek was je het gelukkigst?

‘Het is raar wat muziek met je kan doen. Bij Marvin Gaye en Tammi Terrell ‘’Ain’t no mountain high enough’’.  Mario met “How do I breathe”, Marco Borsato en Trijntje met “Wereld zonder jou”. André Hazes. Hazes is de basis! “Ik leef mijn eigen leven” zet ik dan toch van z’n vader op hoor. Mijn levenslied. En het album “Love, marriage & Divorce” met Babyface en Toni Braxton is echt lekker en natuurlijk “Papa don’t preach” van Madonna haha!’

Welke kansen biedt het leven jou?

‘Dat moet ik nog ontdekken! Het leven biedt mij nu wel meer vrijheid. Mijn kinderen zijn volwassen en ik ben ongebonden. Ik kan nu meer tijd besteden aan dingen die voor mijzelf belangrijk zijn.’

Is geloof belangrijk voor je?

‘Ja, ik geloof wel. Ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde. Wie goed doet, goed ontmoet. Dat geloof ik ook. Ik toon elke ochtend mijn dankbaarheid voor wat ik heb. Ik kijk naar wat ik wel heb,  niet naar wat ik niet heb.’