Voor het kweken van eigen groente, fruit en kruiden heb je geen jarenlange ervaring of groene vingers nodig. Dat laat Bobbi Eden zien in haar nieuwe boek Hoe begin je een moestuin. Het aanleggen en onderhouden van een moestuin is écht voor iedereen weggelegd. Laagdrempelig, met veel humor en geschikt voor iedere ‘moestuinder’. Zes vragen aan Bobbi.

Waar komt jouw passie voor moestuinieren vandaan?
‘Tijdens de pandemie wilde ik iets doen, en dit was altijd al mijn droom. Ik heb die tijd benut door bakken te kopen en oude potten uit de schuur te halen, aarde en zaadjes te bestellen en gewoon te beginnen. Dat ging gelijk zo goed! Die eerste zomer aten we echt bijna alles uit de moestuin. Wanneer je iets vaker doet, is het leuk om je hier meer in te verdiepen, en zo geschiedde. Ik ben geen moestuinguru; af en toe probeer ik iets wat lukt, en af en toe probeer ik iets wat niet lukt. Ik houd me dan vast aan die lekkere krop sla, bietjes en boontjes die wel lukken en zó lekker zijn!’

Wat maakt moestuinieren zo leuk?
‘Het is zo leuk om van niets iets te maken. Dat ik van een klein zaadje een plant kan laten groeien en daar mijn liefde in kan stoppen. Daar word ik blij van. Je hebt ook voor even geen afleiding, gewoon lekker met je handen in de aarde. De eerste sprietjes die ik zie opkomen beschouw ik als een soort kinderen van mij, haha! Het geeft me een heel voldaan gevoel wanneer ik de verse groenten uit mijn tuin eet.’

Wat kweek je het liefst?
‘Ik vind eigenlijk alles leuk om te kweken, als het maar groeit en bloeit. Klimplanten vind ik geweldig zoals pompoenen, omdat je die zo leuk overal omheen en overheen kan laten groeien. Ook vind ik sla leuk, want je hebt redelijk snel resultaat en het is vaak bijna te mooi om af te snijden.’

Welke fout maak je nooit meer?
‘Groenten kweken die ik eigenlijk niet lekker vind, en te veel van dezelfde groenten. En in een te beperkte ruimte zes bloemkolen planten. Deze worden heel groot.’

Wat heeft jou wat moestuinieren betreft het meest verbaasd of geleerd?
‘Dat het in één nacht heel hard kan gaan. Soms kom ik de volgende dag bij mijn moestuin aan en denk dan echt: hoe dan? Ineens heb ik boontjes of een komkommertje aan mijn plant. En soms moet je ook wel echt geduld hebben, maar door straks lekker mijn boek te lezen kom je die tijd makkelijk door.’

In je boek zeg je onder andere: ‘Het moet leuk blijven en je moet het gevoel houden dat je dingen wil blijven leren.’ Hoe doe je dit?
‘Door de lat niet te hoog te leggen. Je hoeft niet gelijk een groentewinkel te beginnen, hoe lekker is het als jouw gezin uit de tuin kan eten? Ook is het leuk om gewoon dingen te proberen, want wat bij een ander niet lukt, kan bij jou ineens de pan uitgroeien. Ik geef niet op als het na een keer niet lukt, volgende keer beter!’

Fotografie Feriet Tunc