De Fondation Cartier pour L’art Contemporain lanceert een langlopende samenwerking met de Triennale Milano. Ze openden de eerste gezamenlijke expositie; ‘Claudia Andujar, The Yanomami Struggle’. Een bijzonder hartverwarmende tentoonstelling van de 88-jarige kunstenaar Claudia Andujar met betrekking tot de Yanomami-strijd. Sinds de jaren zeventig heeft zij werkelijk haar leven gewijd aan het fotograferen en verdedigen van de rechten van de Yanomami-indianen in Brazilië. Een van de grootste inheemse gemeenschappen in het Braziliaanse Amazonegebied.

Fondation Cartier pour L’art Contemporain werd in 1984 opgericht door het Maison Cartier. De Fondation Cartier biedt een unieke creatieve ruimte aan kunstenaars van over de hele wereld en hun werk zo toegankelijk maakt voor een breed publiek. Gelegen in het centrum van Parijs in een iconisch gebouw ontworpen door architect Jean Nouvel, werpt de Fondation Cartier een licht op onderwerpen die zelden voorkomen in musea. De Fondation moedigt zo onverwachte ontmoetingen tussen kunstenaars, wetenschappers, filosofen, muzikanten en architecten aan. De Fondation Cartier is een samenwerking aangegaan met Triennale Milano. Sinds 1923 is Triennale Milano een internationale instelling die tentoonstellingen en evenementen organiseert over design, architectuur, beeldende kunst en theater. De achtjarige samenwerking is onlangs van start gegaan. Samen presenteren ze een programma van exposities en live performences samengesteld door de Argentijnse kunstenaar Guillermo Kuitca. Triennale Milano zal twee tot drie exposities per jaar bieden, in nauwe samenwerking met beide partijen en geïnspireerd op het programma van de Fondation Cartier in Parijs.

THE STRUGGLE

Claudia Andujar werd in 1931 geboren als Claudine Haas in Neuchâtel, Zwitserland. Dochter van een Hongaarse, Joodse vader en een Zwitserse, protestantse moeder. Na een jeugd in Transsylvanië, ontsnapte ze met haar moeder naar Zwitserland tijdens de Tweede Wereldoorlog, op de vlucht voor nazivervolging in Oost-Europa. De vader van Andujar werd gedeporteerd naar Dachau, waar zijn gevangenschap samen met de meerderheid van zijn familie hem fataal werd. In 1946 verhuisde Andujar naar New York waar ze bij een oom woonde. Ze studeerde geesteswetenschappen aan Hunter College waar ze Julio Andujar, een Spaanse vluchteling, ontmoette met wie ze in 1949 trouwde. Na hun scheiding hield ze zijn naam om haar Joodse afkomst te verbergen. In 1953 begon Claudia Andujar tijdens het werken bij de Verenigde Naties te schilderen. Ze verliet New York twee jaar later en reisde naar São Paulo om zich bij haar moeder te voegen die daarheen was verhuisd. Ze besloot zich permanent te vestigen in Brazilië, waar ze een carrière begon als fotojournalist. Gefascineerd door de mensen in Brazilië, reisde ze door het hele land om het beter te leren kennen. Door middel van fotografie verkende ze de sociale en culturele diversiteit.

• 

• 

Begin jaren zeventig ontmoette Claudia Andujar de Yanomami-indianen in Noord-Brazilië en besloot haar carrière als fotojournalist te staken om zich uitsluitend te concentreren op een fotografisch project gericht op deze mensen. Ze ontving een Guggenheim Fellowship in 1971 waarmee ze dit doel kon bereiken. Dit en veel meer tekent de betrokkenheid van de activiste en kunstenaar.

‘Claudia Andujar, The Yanomami Struggle’ is te zien in de Fondation Cartier in een aantal Europese musea. Het is de grootste tentoonstelling tot nu toe gewijd aan het werk en activisme van Claudia die haar leven heeft gewijd aan het fotograferen en beschermen van de Yanomami, een van de grootste inheemse groepen van Brazilië.